Nowoczesny Asatryjczyk czy tradycjonalista?

[Roxerood]

No własnie. Mam wewnętrzne rozdarcie między kontynuowaniem kultury naszych przodków. Który sposób bardziej Wam odpowiada? Nowoczesny wiking posługujący się łaciną, żyjący w dzisiejszym świecie, różniący się od innych jedynie kultywowaniem bóstw czy może tradycjonalista z długimi włosami i brodą, piszący Młodszym Futharkiem, wyznawca północnych bogów? A może Asatru to jeszcze co innego?

[Krucza]

Eee, ale co mają włosy i broda do wyznania? (no w każdym razie tego konkretnego akurat)
Jak tradycjonalista, to może od razu chata z torfu, tunika z wełny i śmierć na pierwsze cięższe przeziębienie

Jeśli interesuje Cię faktycznie jak się dawniej żyło i jak to wtedy było, to baw się w rekonstrukcje historyczne,
najlepiej na poziomie hard - wyprawy, zimowe projekty etc
Ale w życiu codziennym jednak wygodniejszy jest laptop niż tabliczka woskowa.

[Thordis]

Co ma piernik do wiatraka? Tak, wiem, mąkę. No to w tym przypadku jest podobnie.

Tradycjonalizm i nowoczesność, moim zdaniem, sobie nie przeszkadzają i mogą się świetnie uzupełniać. I wydaje mi się, że każdy z nas jest w większym lub mniejszym stopniu tradycjonalistą (tradycjonalizm jako cecha osobowości jest w pewien sposób jednak wpisany w Asatru), ale to nie wadzi temu, żeby używać dorobku kultury, który mamy obecnie, być dostosowanym społecznie i doskonale się odnajdywać we współczesnym świecie. Kultywowanie tradycji przodków - owszem, przecież mamy to głęboko zakorzenione chociażby w etyce i mentalności. Ale nie róbmy szopek. Bo po co?

Jeżeli masz ochotę i czujesz potrzebę czerpać jakieś aspekty historyczne z życia przodków - rób to. Ale, litości, nie na pokaz tylko z własnej, nieprzymuszonej, osobistej i w pełni indywidualnej potrzeby. Przykładowo: ja się dobrze czuję w lnianej kiecy - to i czasem sobie w niej polatam po łąkach i lasach, bo tak, ale do pracy w niej nie idę i nie do marketu na zakupy. Nie o szopkę chyba chodzi, co nie? Lubię sobie poczytać historyczne książki, pobawić się w klimacie (np. gry RPG, rekonstrukcja historyczna) - to czytam, bawię się. Ale co to ma do rzeczy? Nie będąc Asatru też bym to lubiła. To przecież nie w tym rzecz. Tradycjonalizm mam wpisany w podejście do życia, szacunek dla tradycji przodków w sposób myślenia. Nie muszę robić z siebie dziwoląga, niedostosowanego społecznie socjopaty i strugać większego popierdoleńca niż nim jestem, żeby czuć się tradycjonalistką, którą ewidentnie się czuję.

Asatru jest dla ludzi współczesnych. Żyjących w takich realiach, jakie mamy. Jesteśmy wystarczająco inni niż ogół przez sam styl życia i sposób myślenia. I mam wrażenie, że ten, kto dojrzał do Asatru, wcześniej zdążył wyrosnąć już z obsesji na punkcie pokazywania wszem i wobec jak bardzo jest odmienny i sztucznego afiszowania się z tym.

[KozioU]

Krucza
Thordis

Roxerood: Asatru to nie skansen historyczny, lecz współczesna religia. Nasi przodkowie nigdy nie opierali się "nowemu" i w wielu dziedzinach to oni właśnie "nowe" na świat przynieśli (żeglarstwo, nawigacja, odkrycia geograficzne, handel zagraniczny, żeby wymienić te najbardziej oczywiste). Więc czemu my mielibyśmy odwracać się od tego, co niesie ze sobą współczesność?

W dużym skrócie i nie zupełnie serio: gdyby Rig dziś odwiedzał ludzkie rody, pewnie jeździłby Land Roverem! (no dobra, Saabem )

[Roxerood]

I o takie odpowiedzi mi chodziło Jeszcze się nad tym zastanowię. Dziękuję

[Vrede]

Podsumowując - mąka dobra jest :>
Czyli Asatru to nie rekonstrukcja historyczna, to nie gry RPG, to nie viking metal, to nie wykucie futharku na pamięć. Ale jakoś tak się składa, że każdego asatryjczyka "coś" ciągnie do tych rzeczy. Co jest w sumie logiczne, bo większość z nas chce jak najlepiej poznać historię, zbadać źródła, nauczyć się języka, itd a powyższe zainteresowania poniekąd to ułatwiają. Zwłaszcza, że przy okazji wiążą się również z dobrą zabawą (nawet znajomość futharku ;-D Znalazłam kiedyś w jakimś zamku pozostałości po LARPie w postaci zaszyfrowanej runami instrukcji - jak dojść do skarbu ;-D Fantazji w tym było sporo, bo występowało np Sowilo z kreseczką, jak w "ś" ;-D)
Ale równie dobrze, możesz się tym w ogóle nie interesować i być Asatru. Bo to przede wszystkim bogowie oraz zasady, wg których żyjemy.

[Ask]

Wiara w Asów jest sferą ducha, wygląd zewnętrzny kwestią gustu i smaku . Lecz nie ukrywam iż w naszym konformistycznym społeczeństwie miło jest widziec osoby wygladem manifestujące przywiązanie do konkretnej kultury. Podkreśla się w ten sposób oryginalnośc osobowości. Oczywiście krawaciarz też może byc Asatru, choc ciężko jest realizowac 9 cnót w korporacyjnym półświatku . Przymioty ducha, tężyzna fizyczna, broda , amulety, itp. rzeczy mogą dac poczucie osobistej wolności, więc czemu nie? Ważne aby dobrze się ze sobą czuc i śmiało kroczyc przez życie.
Ps. Łacina w naszym kraju jest używana, ale raczej w wersji kuchennej

[Roxerood]

OffTopic!

Chodziło oczywiście o alfabet łaciński

[Szerszen]

E tam ciężko... wbrew pozorom nie dość, że można to jeszcze z czasem przynosi to zyski.

[Ask]

@ Szerszeniu - wydawało mi się że jesteś zawodowym wolnym strzelcem.