O tym jak czas jest podzielony

[Szerszen]

Wotan, nawet jeśli, to w przeciwieństwie do Ciebie dobrze odgadł

[KozioU]

Niestety, ten człowiek uparcie twierdzi, że jest poważnym badaczem i naukowcem...

Pan Szrejter jest i bywał wieloma rzeczami, ale nie naukowcem. Zrobił moim zdaniem jedną w miarę udaną rzecz - tzn. pierwszy w Polsce system rpg i świat fantasy do niego. Potem jego ego urosło za bardzo i od wielu lat bardzo przeszkadza mu w zrobieniu czegokolwiek poprawnie.

[Szerszen]

Poprawne byłoby stwierdzenie, że udało mu się pisać pod system RPG a nie, że zrobił pierwszy w Polsce (autorem Kryształków jest Szyndler). Tak się szczęśliwie (albo i nie) składa, że miałem okazję znać i wcześniejsze systemy niż jego (Szyndlera) Kryształki i lepsze polskie systemy.

[KozioU]

Masz oczywiście rację, pomyliłem Arturów.

[Leśna]

Czas jest tworzywem plastycznym. Niezależnie od podziału może ulec zagięciu, zapętleniu bądź wręcz zachowywać się jakby w ogóle nie istniał. Do takich wniosków może przywieść podróż wzdłuż naszego drzewa genealogicznego i to już na wczesnych odrostkach, więc trzymać czapkę mocno należy.
Śledząc miologiczne początki po stronie potomków Ymira szybko dochodzimy do miejsca, gdy potężny kataklizm zabija wszystkie olbrzymy oprócz Bergelmira i jego małżonki. Udaje im się przeżyć potop dzięki kłodzie (?), na której się ratują.
Ale kto spowodował potop?
Odyn, Wili i We.
Synowie Bora i Bestli, wnukowie (po stronie matki) Bolthorna z Jotunów, oraz... prawnukowie Bergelmira. Który wraz z żoną byli jedynymi ocalałymi.

[Undersøkelsesbrønn]

Gdzieś mi mignęło, że to nie była kłoda a... szuflada

[Leśna]

Cóż, bardziej chodziło mi o wyprzedzenie przyczyny przez skutek w tym konkretnym punkcie mitologii - gdy mityczna istota unika śmierci w kataklizmie spowodowanym przez jej jeszcze nie istniejących potomków